کتاب مهربانی‌ها نوشتۀ منصور جام‌شیر

 کتاب مهربانی‌ها نوشتۀ منصور جام‌شیر

Kindness book

کتاب شامل چند داستان کوتاه است که سعی دارد اندیشیدن، گذشت و اخـلاق را در جـامعه شلـوغ  امـروزی عـادی کـند ومهرورزی و مهربانی را در روزگار ما معمولی سازد. بیش‌ترین ثمرۀ مهربانی برای مهربانان است که دل و اندیشه خود را از گرد و زنگار دور نگاه می‌دارند و کوشش می‌کنند با انجام کارهایی در خوشبختی خود و دیگران سهمی داشته باشند، هرچند اهم این کارهای به نگاهی مهربان و یا لبخندیختم شود.

کتاب مهربانی ها تا کنون چهار بار چاپ و نشر شده و از استقبالی خوبی برخوردار بوده است. این کتاب با تصاویر زیبا برای مخاطبان خود آراسته شده است. به بخشی از یکی از داستانک ها توجه کنید:

دانش‌آموز با صدای بلند پُرسید: «آیا سرما وجود دارد؟»
دانش‌آموز اوّلی با لبخندی تحقیر‌کننده پاسخ داد: «این چه سوالی است، البته که وجود دارد. آیا تا کنون آن را حس نکرده‌ای؟»
دانش‌آموزان دور تا دور ایستاده به سوال خندیدند.
دانش‌آموز بدون توّجه به خنده دانش‌آموزان و با اعتماد و شمرده گفت: «ببخشید، سرما وجود ندارد. بر اساس درس فیزیکی که سال پیش خواندیم، چیزی که ما آن را سرما می‌نامیم در حقیقت نبود گرماست. این کلمه را بشر برای این که از نبودن گرما توصیفی داشته باشد خلق کرده است.»
او برای بار دوّم از او پُرسید: «آیا تاریکی وجود دارد؟»
دانش‌آموز اوّلی سکوت اختیار نمود.
دانش‌آموز پس از چند لحظه‌ای سکوت و دیدن توّجه بچّه‌ها ادامه داد: «تاریکی هم وجود ندارد. تاریکی در حقیقت نبود نور است. نور چیزی است که می‌توان آن را مطالعه و آزمایش کرد امّا تاریکی را نمی‌توان. یک پرتو بسیار کوچک نور دنیایی از تاریکی را می‌شکند و آن را روشن می‌سازد. چه طور می‌توان تعیین کرد که تاریکی چه میزان است؟ تنها کاری که می‌شود ‌کرد این است که میزان وجود نور را اندازه گرفت. دُرست است؟ تاریکی واژه‌ای است که بشر برای توصیف زمانی که نور وجود ندارد به کار می‌برد.»
دانش‌آموز باز از دانش‌آموز اوّلی پرسید: «بدی وجود دارد؟»
دانش‌آموز اوّلی دیگر مطمئن نبود ولی برای این که جا نماند و اظهار نظری کرده باشد، گفت: «ما هر روز اثرهایی از بدی می‌بینیم. در مثال‌هایی از رفتارهای غیرانسانی بشر به هم‌نوع خود، جنگ‌ها، جنایت‌ها و خشونت‌های که در سراسر دنیا اتفاق می‌اُفتد. این‌ها نمایانگر بدی هستند مگر این طور نیست.»
دانش‌آموز پاسخ داد: «بدی را به سادگی می‌توان نبود خدا دانست. دُرست مثل تاریکی و سرما. بدی، گناه و و‌اژه‌های شبیه این‌ها که بشر خلق کرده تا توصیفی از نبود خدا باشد. بدی نتیجه آن چیزی است که وقتی بشر عشق و ایمان به خدا را از دست داده باشد. مثل سرما که وقتی اثری از گرما نیست خود به خود می‌آید و یا  تاریکی که در نبود نور می‌آید.»