رزین آنیونی و کاتیونی پرولایت Purolite exchange resin

رزین های تبادل یونی

املاح کلسیم و منیزیم از جمله ناخالصیهای آب به شمار می روند. مقدار بیش از حد این املاح، برای سیستم ها ، مناسب نمی باشد. سختی آب، عامل تشکیل رسوب در دیگهای بخار، مبدلهای حرارتی، برجهای خنک کننده و سیستمهای سرد کننده می باشد. رسوب سختی باعث بیش از حد گرم شده سطوح فلزی و کاهش عمر مفید تجهیزات می گردد .
متداولترین روش برای حذف سختی آب، استفاده از سختی گیرهای رزینی (تبادل یونی )می باشد. رزینها،ی کاتیونی، سدیم را جایگزین کلسیم و منیزیم محلول در آب می نمایند و آب سخت را به آب نرم تبدیل می کنند.
رزین‌های کاتیونی تمام کاتیون ها ی آب را حذف می‌کنند و رزین‌های آنیونی تمام آنیونهای آب را از جمله سیلیس را حذف می‌نمایند ، در نتیجه می‌توان با استفاده از هر دو نوع زرین ، آب بدون یون (دیونایز شده )تولید کرد.
پس از مدتی ظرفیت رزین‌ها از نظر تبادل یونی اشباع می‌شود. در نتیجه ، باید تبادلگرهای کاتیونی و آنیونی را با افزایش باز یا اسید رقیق فعال کرد این عمل را احیا یا بازسازی می‌نامند.در کارخانه‌هایی که فقط از رزینهای کاتیونیک استفاده می‌شود، فعال کردن و بازسازی آن با افزایش سدیم کلرید انجام می‌شود.