آب ژاول برند دکتر مجللی

معرفی اجمالی آب ژاول:

آب ژاول با نام علمی سدیم هیپوکلریت Sodium hypochlorite solution cleaning درنقش نوعی مایع سفیدکننده و ضدعفونی کننده مطرح شده است.

این ماده قلیایی بشدت خورنده میباشد و در صورت تماس با پوست سبب سوزش، قرمزی و التهاب شدید می گردد.

این محصول غالباً 10تا 16 درصد جرمی سدیم هیپوکلریت در آب دارد.

یکی از روش ­های رایج تهیه آب ژاول واکنش گاز کلر با محلول سدیم هیدروکسید میباشد.

این ماده در برابر نور و حرارت ناپایدار میباشد و سریعاً تجزیه میگردد. آب ژاول دارای قدرت اکسیدکنندگی بالایی میباشد و جهت از بین بردن آلودگی ها از بهترین گزینه های میباشد.

ویژگی های آب ژاول:

• این ماده سمی میباشد
• رنگ آن نزدیک به زرد میباشد
• طعم و بوی آن تند است.
• ویژگی ضدعفونی‌کننده آب ژاول به سبب تولیدکلر آزاد است.
• ترکیب آن با آب جوش ترکیب شود سبب آزاد گشتن گازکلر میگردد.

کاربردهای آب ژاول:

•  گندزدایی و بوزدایی
• از بین بردن قارچ، ویروس و باکتری
• ضدعفونی نمودن آزمایشگاه های در معرض ویروس هپاتیت
• شست و شوی زخم های بسته شده با محلول رقیق
• ضدعفونی نمودن دندان

تفاوت وایتکس و آب ژاول:

سوال و ابهام بزرگی که برای بسیاری از افراد وجود دارد این است که آیا آب ژاول همان وایتکس است یا خیر؟

به عبارت دیگر، این 2 محصول چه تفاوت هایی با هم دارند؟

در پاسخ به این سوال لازم است بگوییم که آب ژاول در واقع همان وایتکس می باشد و هیچ تفاوتی با هم ندارند.

ماده زرد رنگ هیپوکلریت سدیم با خاصیت ضدعفونی کنندگی و لکه بری با نام های مختلفی از قبیل آب ژاول، وایتکس، اکسید کلرید سدیم و آنتی فرمین و javel water و vaytex bleach شناخته شده است.

البته لازم به ذکر است که آب اسکیژنه با وایتکس متفاوت هستند و نباید یکسان در نظر گرفته شوند.

آب اکسیژنه و وایتکس دو محلول کاملا متفاوت هستند که در بسیاری از مواقع به اشتباه یکسان در نظر گرفته میشوند.

آب اکسیژنه یا هیدروژن پراکسید مایعی بی رنگ و تلخ می باشد که قدرت اکسید کننده قوی دارد. این ماده غیر قابل اشتعال بوده و به دلیل قدرت اکسید کنندگی بالا در صنایع مختلف از قبیل نساجی و کاغذ سازی مورد استفاده قرار میگیرد.

این در حالیست که وایتکس یا آب ژاول مایعی زرد رنگ با بوی و مزه تند بوده و بیشتر به عنوان گند زدا مورد استفاده قرار میگیرد. علاوه براین، این ماده شیمیایی به عنوان سفید کننده نیز کاربرد دارد.

مزایا و معایب:

دلیل کاربرد بسیار زیاد آب ژاول و وایتکس در صنعت و همچنین مصارف خانگی، قدرت بسیار بالای آن در ضدعفونی و از بین بردن قارچ، باکتری و ویروس های متعدد و همچنین سفید کنندگی بالای آن می باشد.

علیرغم مزیت های متعدد این ماده، معایب زیادی نیز دارد که عبارتند از:

• قدرت خوردنگی وایتکس بسیار بالا بوده و بهتر است از تماس طولانی مدت آن با سطوح فلزی خودداری شود
• تحریک کننده پوست، سیستم تنفسی و چشم می باشد
• ترکیب وایتکس و جوهر نمک بسیار خطرناک بوده و فرد را دچار مسمومیت می کند
• ترکیب آب ژاول با سایر مواد شیمیایی تنها در محیط های آزمایشگاهی باید صورت گیرد چون اغلب قابل انفجار و سمی هستند
• پارچه های چرمی، ابریشمی و پشمی در تماس با وایتکس به شدت آسیب می بینند
• آمونیاک موجود در ادرار با این محصول منجر به تولید کلرمین، نیتروژن و ماده قابل انفجار می گردد. لذا از ورود مستقیم این ماده به درون چاه فاضلاب باید جلوگیری شود.