لاستیک مصنوعی L35

در صنعت لاستیک سازی دو نوع لاستیک وجود دارد؛ یکی لاستیک طبیعی و دیگری لاستیک مصنوعی.

تولید لاستیک مصنوعی راحت‌تر از لاستیک طبیعی است ولی لاستیک مصنوعی گستره‌ی کاربردی بیشتری دارد. که در این مقاله مقایسه بین لاستیک طبیعی و لاستیک مصنوعی  را برای شما انجام داده ایم که با لاستیک مصنوعی آشنا میشویم :

لاستیک مصنوعی به انگلیسی: Synthetic rubber)‎) نوعی الاستومر مصنوعی است که اغلب از نفت خام مشتق می‌شوند. بیش از دو سوم ظرفیت تولید لاستیک در جهان  که در حدود ۱۵ میلیارد کیلوگرم میباشد به تولید لاستیک مصنوعی تعلق دارد. بخش اعظم تقاضای لاستیک مصنوعی، همانند لاستیک طبیعی، در صنعت خودروسازی می‌باشد، که در تولید انواع پروفیل‌های لاستیکی، درب و پنجره خودرو، تسمه، کمربند و انواع کف پوش مورد.

لاستیک‌های مصنوعی به دو گروه واکنش پذیر و واکنش ناپذیر دسته‌بندی شده‌اند که این کار از طریق ترکیب شیمیایی زنجیر بسپار هم انجام می‌گیرد. پرمصرف‌ترین لاستیک سنتزی، لاستیک استایرن-بوتادی‌ان یا SBR است. از دیگر پلیمر ها می‌توان پلی بوتادی‌ان، پلی اتیلن – پروپیلن، لاستیک پوتیل، نئوپرن، لاستیک‌های نیتریل و پلی ایزوپرن را نام برد.

مواد اولیه‌ای یا تکپارهایی که به‌طور عمده در تولید لاستیک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از : بوتادی‌ان، استایرن، اکریلونیتریل، کلروپرن، ایزو بوتیلن، ایزوپرن، اتیلن و پروپیلن

انواع لاستیک‌ مصنوعی :

هم‌بسپارهای بوتا دی‌ان–استیرن

هم بسپارهای استایرن و بوتادی‌ان که بیش از ۵۰ درصد بوتادی‌ان دارند به SBR موسوم‌اند. نسبت معمولی تکپارها ۷۰ تا ۷۵ قسمت بوتادی‌ان به ۲۵ تا ۳۰ قسمت استایرن به بالای ۵۰ درصد، محصول به شدت پلاستیک می‌شود و در رنگ‌های شیرابه‌ای قابل استفاده‌است.

لاستیک SBR مثل لاستیک طبیعی بر اثر کشش بلوری نمی‌شود و به همین سبب ضعیف است مگر آن که با دوده یا مواد دیگر تقویت شود. حتی در این صورت هم از لاستیک طبیعی ضعیفتر است. خواص وولکانشی آن خوب و مشخصات پیرسازی آن رضایت بخش است. بالغ بر ۷۰ درصد SBR تولیدی در آج تایر، ۱۵ درصد قطعات مکانیکی و حدود ۱۰ درصد به شکل شیرابه مصرف می‌شود.