دوپامین هیدروکلراید 5 گرمی کد H8502 سیگما

دوپامین هیدروکلراید کد H8502 سیگما

Dopamine hydrochloride H8502 Sigma

مترادف/نام های دیگر: ۲-(۳،۴-دی هیدروکسی فنیل)اتیل آمین هیدروکلراید، ۳،۴-دی هیدروکسی فن اتیل آمین هیدروکلراید، ۳-هیدروکسی تیرامین هیدروکلراید، ۴-(۲-آمینو اتیل)-۱،۲-بنزن دیول هیدروکلراید

مشخصات دوپامین هیدروکلراید  کد H8502 سیگما:

نام محصول

دوپامین هیدروکلراید،
فرم

پودر
سطح کیفیت

200
رنگ

، سفید تا زرد روشن تا بژ روشن
mp

248-250 درجه سانتیگراد (روشن)
حلالیت

الکل: 20 میلی گرم بر میلی لیتر
H2O: محلول
دمای نگهداری

2-8 درجه سانتیگراد
رشته SMILES

Cl[H].NCCc1ccc(O)c(O)c1
InChI

1S/C8H11NO2.ClH/c9-4-3-6-1-2-7(10)8(11)5-6;/h1-2,5,10-11H,3-4,9H2;1H
کلید InChI

CTENFNNZBMHDDG-UHFFFAOYSA-N

توصیف کلی:
دوپامین (DA) به عنوان یک انتقال دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند.[1] این یک کاتکول آمین است که از اسید آمینه L-تیروزین ساخته شده است. همچنین به عنوان یک هورمون در وزیکول‌های مدولای آدرنال عمل می‌کند و در نتیجه ضربان قلب و فشار خون را کنترل می‌کند. عدم وجود نورون‌های حاوی DA با بیماری پارکینسون مرتبط است.[2] دوپامین توسط نورون‌های دوپامینرژیک در جسم سیاه که در سیستم عصبی مرکزی قرار دارد، تولید و آزاد می‌شود.[3] این ماده در فعالیت‌های مختلفی مانند حرکت، رفتار، یادگیری، پاداش، مجازات، رویا دیدن، کار کردن، حافظه، خلق و خو، خواب، توجه و مهار تولید پرولاکتین نقش دارد. دوپامین همچنین به عنوان پیش‌ساز در سنتز کاتکول آمین‌هایی مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین عمل می‌کند.[4] افزایش سطح دوپامین از طریق مسیر توبرواینفاندیبولار با اسکیزوفرنی، توهم، سرخوشی و روان‌پریشی مرتبط است.[4] کمبود دوپامین و نوراپی نفرین نشان دهنده اساس عصبی-شیمیایی اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD)، یک اختلال کودکان است.

کاربرد
هیدروکلرید دوپامین در موارد زیر استفاده شده است:

برای مطالعه تعدیل گذرای پاسخ‌های فیزیولوژیکی با واسطه دوپامین در میگوی پا سفید، Litopenaeus vannamei.[6]

برای مطالعه تغییرات با واسطه دوپامین در حساسیت ایمنی به Lactococcus garvieae در میگوی غول پیکر آب شیرین، Macrobrachium rosenbergii.[7]

برای مطالعه ارتباط مولکولی بین استرس اکسیداتیو ناشی از دوپامین و سمیت mHtt (جهش یافته هانتینگتون) در رابطه با فعال شدن مسیر اتوفاژی در یک مدل "در شرایط آزمایشگاهی" از بیماری هانتینگتون پارکینسونی.[8]

به عنوان سوبسترای واکنش آبشاری پروفنول اکسیداز (PPO) در سنجش ضد میکروبی که استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) را در فاز بیوفیلم هدف قرار می‌دهد.[9]

به صورت برون‌زا به محیط کشت اضافه شد تا تأثیر آن بر کرم‌های ماده H. contortus بررسی شود.

اقدامات کمک‌های اولیه
۴.۱ شرح اقدامات کمک‌های اولیه
توصیه‌های عمومی
این برگه اطلاعات ایمنی مواد را به پزشک معالج نشان دهید.

در صورت استنشاق

پس از استنشاق: هوای تازه.

در صورت تماس با پوست

در صورت تماس با پوست: فوراً تمام لباس‌های آلوده را درآورید. پوست را با آب بشویید/دوش بگیرید. با پزشک مشورت کنید.

در صورت تماس با چشم

پس از تماس با چشم: با آب فراوان بشویید. لنزهای تماسی را خارج کنید.

در صورت بلع

پس از بلع: فوراً به قربانی آب (حداکثر دو لیوان) بدهید. با پزشک مشورت کنید.

۴.۲ مهمترین علائم و اثرات، حاد و تأخیری

مهمترین علائم و اثرات شناخته شده در برچسب گذاری (به بخش ۲.۲ مراجعه کنید) و/یا در بخش ۱۱ شرح داده شده است.

۴.۳ نشانه هرگونه مراقبت پزشکی فوری و درمان ویژه مورد نیاز

اطلاعاتی در دسترس نیست.

اقدامات اطفاء حریق
5.1 مواد خاموش کننده
مواد خاموش کننده مناسب
آب، فوم، دی اکسید کربن (CO2)، پودر خشک
مواد خاموش کننده نامناسب
برای این ماده/مخلوط، هیچ محدودیتی برای مواد خاموش کننده داده نشده است.
5.2 خطرات ویژه ناشی از ماده یا مخلوط
اکسیدهای کربن
اکسیدهای نیتروژن (NOx)
گاز کلرید هیدروژن
قابل احتراق.
احتمال ایجاد گازها یا بخارات احتراق خطرناک در صورت آتش سوزی وجود دارد.
5.3 توصیه برای آتش نشانان
فقط با دستگاه تنفسی خودکفا در منطقه خطر بمانید. با حفظ فاصله ایمن یا پوشیدن لباس محافظ مناسب از تماس با پوست جلوگیری کنید.