درمان سقط مکرر جنین

کلینیک سقط های مکرر

در بیمارستان صارم کلینیک سقط های مکرر به منظور بررسی علل سقط های مکرر و ارائه خدمات درمانی مانند درمان دارویی، درمان های جراحی (لاپارتومی، هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی جهت ترمیم ناهنجاری های رحم) و انجام  PGD در مواردی که علل سقط ناشی از مشکلات ژنتیکی یا کروموزومی باشد ایجاد شده است.

سقط مکرر و علل ایجاد آن

سقط مکرر به دو بار یا بیشتر از دست رفتن حاملگی در سه ماهه اول یا ابتدای سه ماهه دوم گفته می شود. گرچه 25 درصد از حاملگی های شناخته شده منجر به سقط می شود، کمتر از 5 درصد زنان دو بار سقط متوالی و فقط یک در صد آنان سه سقط یا بیشتر را تجربه می کنند. زوج هایی که این مسئله را تجربه می کنند نیاز به ارزیابی های پزشکی و حمایت روانی دارند. علل ایجاد سقط مکرر به شرح ذیل می باشد:

1- عوامل ژنتیکی و کروموزومی: آنالیز کروموزومی از طریق آزمایش خون والدین، علل ژنتیکی ارثی را در کمتر از پنج درصد زوج ها بیان می کند. جا به جایی کروموزومی یا Translocation شایع ترین اختلال ژنتیکی ارثی می باشد. گرچه والد حامل اغلب در ظاهر نرمال هستند اما جنین آن ها ممکن است مقدار بسیار زیاد یا مقدار بسیار کم از ماده ژنتیکی را دریافت کند. وقتی این اتفاق می افتد معمولاً سقط ایجاد می شود. زوجین با جا به جایی کروموزومی یا سایر نقایص کروموزومی خاص می توانند از روش های تشخیص ژنتیک (PGD) همراه با IVF بهره مند شوند. در حقیقت حدود شصت درصد یا بیشتر سقط های سه ماهه اول ممکن است به علت اختلال کروموزومی اتفاقی باشد که این حالت بعد از لقاح و به صورت کاملا تصادفی ممکن است رخ دهد.

2- سن: شانس سقط با افزایش سن مادران بیشتر می شود. بعد از چهل سالگی بیش از یک سوم حاملگی ها منجر به سقط می شوند. اغلب این جنین ها از نظر کروموزو م ها غیر طبیعی هستند.

3- اختلالات هورمونی: پروژسترون هورمونی است که بعد از تخمک گذاری از تخمدان ها تولید می شود و برای ادامه حاملگی نرمال لازم می باشد. این مسئله که کاهش هورمون پروژسترون (نقص فازلوتئال) اطلاق می شود ممکن است باعث سقط مکرر شود، هنوز مورد تردید است و درمان آن شامل القاء تخمک گذاری، تجویز پروژسترون یا تزریق HCG می باشد.

4- اختلالات متابولیک: دیابتی که به درستی کنترل نشده باشد ریسک سقط را افزایش می دهد. در صورتی که دیابت حاملگی قبل از حاملگی کنترل شده باشد، شانس ادامه حاملگی وجود دارد. زنان مقاوم به انسولین مانند زنان چاق یا زنانی که سندرم تخمدان پلی کیستیک دارند مثل PCOS در ریسک بالایی برای سقط قرار دارند. هنوز مدارک قطعی در دست نیست که با استفاده از داروهای حساس کننده به انسولین در زنان PCO احتمال بروز سقط کاهش می یابد.

5- اختلالات رحم: شکل غیر طبیعی حفره رحم ممکن است در 15-10 درصد زنان با سقط مکرر دیده شود. تست های تشخیصی جهت بررسی وضعیت رحم شامل هیستروسالپنگوگرافی، سونوهیستروگرافی، سونوگرافی و هیستروسکوپی است. اختلالات مادرزادی شامل رحم دو تایی، تیغه رحمی و رحم یک شاخ می باشد. سندرم آشرمن (چسبندگی های رحمی ناشی از کورتاژ خشن قبلی)، فبیرم های رحمی و پولیپ های رحم نیز باعث اختلالاتی می شود که ریسک سقط را افزایش می دهد. بسیاری از این مشکلات به وسیله جراحی اصلاح می شوند.

6- سندرم آنتی فسفولیپید: این سندرم علت 3- 15 درصد از موارد سقط های مکرر می باشد. در زنانی که افزایش آنتی بادی آنتی فسفولیپید دارند، استفاده از هپارین و آسپرین جهت ادامه حاملگی سودمند می باشد.

7- ترومبوفیلیا: بیماری ارثی که باعث افزایش احتمال لخته شدن در بیمار می شود می تواند باعث مرگ جنین در نیمه دوم حاملگی شود. با این حال روش تشخیصی یا راه درمانی سودمندی جهت پیشگیری در زنان مبتلا به ترومبوفلبیت و سقط مکرر در نیمه اول حاملگی وجود ندارد. در این موارد نیز استفاده از هپارین و ASA می تواند کمک کند.

8- عامل مرد: افزایش اطلاعات نشانگر این است که آبنرمالی DNAی اسپرم ممکن است روی رشد جنین و افزایش احتمال سقط اثر داشته باشد. البته این یافته هنوز در مرحله ابتدایی تحقیقات می باشد و هنوز قطعی نیست که چگونه نقص اسپرم ممکن است باعث سقط شود.

9- Unexplained: در حدود 70-50 درصد موارد علت شناخته شده ای برای زوجین با سقط مکرر وجود ندارد.