اسید سیتریک(جوهر لیمو)

اسید سیتریک برای نخستین بار توسط کارل ویلهام شیل(کاشف گلیسیرین) با جدا سازی کریستال های اسید سیتریک از آب لیمو،درسال 1784کشف شد.جداسازی اسید سیتریک در مقیاس صنعتی نیز برای نخستین بار در ایتالیا در سال 1890 رخ داد که یک شرکت مرکبات و آب میوه پس از اضافه کردن هیدروکسید سدیم به آبلیمو و جدا سازی سیترات کلسیم،موفق به آن شد.در سال 1917‌، جیمز کوری‌، شیمیدان مواد غذایی آمریکایی کشف کردکه قارچ Aspergillus niger می‌تواند اسید سیتریک را به‌عنوان محصول جانبی متابولیسم ساکارز یا گلوکز تولیدکند‌ که استفاده از این روش خیلی زود جایگزین روش های قبلی تولید اسید سیتریک شد.

اسید سیتریک یک اسید تری کربوکسیلیک است و خواص شیمیایی سایر کربوکسیلیک اسیدها را نیز داراست. در ساختار آن، می‌توان فرمول‌ها و مواد شیمیایی را در حالت پروپان-1،2،3-تری کربوکسیلیک اسید یافت.این اسید تری بازیک ، دارای سه گروه است که میتواند با سه مولکول باز واکنش دهد .اسید سیتریک در ترکیب با کاتیون های فلزی کمپلکس های سیترات را تشکیل میدهد.اسید سیتریک یکی از مهمترین محصولات بیولوژیکی است.اسید سیتریک یک محصول متابولیکی اولیه است که در چرخه کربس برای همه موجوداتی که تنفس هوازی دارند برای تولید انرژی استفاده میشود.