جریان برق ناشی از رعد و برق و یا اتصالات برقی از طریق سیم مسی به صفحه ارت مسی در درون چاه منتقل میگرد تا به تجهیزات و انسان آسیب نرسد
سالهای قبل از ذغال و نمک برای چاه ارت استفاده میشد ولی پس از مدتی در اثر تماس نمک با مس صفحه مسی سولفاته میشد و عملاً چاه ارت از کار میافتاد ولی در حال حاضر یک حلقه چاه به عمق بین ۳ ال ۸ متر حفر میگردد و یک صفحه مسی به ابعاد ۷۰*۷۰ سانتیمتر و با ضخامت ۵ میلیمتر که به یک سیم مسی معمولاً نمره ۹۰ از طریق جوش و بست اتصال مییابد و از مادهای بنام سوپر اکتیو بنتونیت استفاده میگردد این ماده را بهمراه ۱۰۰۰ لیتر آب بصورت دوغاب در آورده و درون چاه میریزیم در بین کار صفحه مسی را بصورت عمودی و در وسط چاه قرار میدهیم و الباقی دوغاب را میریزیم سپس خاک را سرند کرده داخل چاه میریزیم و از طریق سیم کلیه بدنه دستگاهها شامل الکتروموتور بدنه لوازم آشپزخانه هر آنچه را که به برق وصل شده و قابلیت تماس با انسان را دارد به این سیم وصل میکنیم و حتی در بلندترین نقطه ساختمان یک میله فلزی نصب میکنیم و آنرا نیز به این سیم وصل میکنیم.
نتیجه: اگر صاعقه به ساختمان بزند از طریق این میله به زمین منتقل میشود اگر سیم لخت شده و به بدنه فریزر ماشین لباسشویی و غیره وصل شود قبل از اینکه برای انسان خطری ایجاد کند به زمین منتقل میشود و خلاصه با ایجاد سیستم زمینی کردن خطر برق گرفتگی از بین میرود ضمناً در دو شاخههای جدید و پریزها جدید بجز سیم نول و فاز یک سیم دیگر وجود دارد و آن همین سیم ارت است.
در اثر برخورد صاعقه به ساختمانی که سیستم ارتینگ ندارد معمولاً کامپیوتر تاسیسات ساختمان و غیره آسیب میبینند.