شامپو چای سبز پرمون
مصرف چای سبز امروزه بسیار رایج و متداول بوده و برای عموم شناخته شده است. زادگاه گیاه چای سبز (کاملیا سینن سیز) کشور چین بوده اما در بسیاری از کشورهای آسیایی همچون ژاپن و هند و ... نیز بعمل می آید. چای سبز برگهای خشکیده همین گیاه (چای) سیاه از تخمیر برگ های چای سبز بدست می آید. مواد مؤثر این گیاه عبارتست از: آلکالوئیدهای پورین نظیر کافئین، تئوبرومین و تئوفیلین.
کاتشین از مهمترین ترکیبات موجود در برگ چای تخمیر نشده است. کاتشین ها به خاطر دارا بودن خواص ارزنده پزشکی و درمانی شناخته شده هستند. فراوانترین کاتشین موجود در چای سبز اپیگالوکاتشین-3- گالات (EGCG) است که نقش اساسی در خواص ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی چای سبز دارد. آنتی اکسیدان ها مواد جمع کننده رادیکالهای آزاد هستند. رادیکالهای آزاد قادرند به سلولها حمله کرده و حتی منجر به مرگ سلول گردند. دانشمندان معتقدند که رادیکالهای آزاد در ایجاد پیری به همانگونه که در سرطان و بیماریهای قلبی دخالت می کنند شرکت دارند. اثرات آنتی اکسیدانی پلی فنل های موجود در گیاه چای سبز بیشتر از ویتامین C بوده و حتی گفته شده 20 مرتبه بیشتر از ویتامین E می باشد. به خاطر همین خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند کمک به برطرف کردن چروک های پوستی کرده، از پیری زودرس پیشگیری کند و سبب رشد مو گردد.
اخیراً گزارش شده است که EGCG در پیشگیری و درمان ریزش مو آندروژنیک می تواند با مهار انتخابی آنزیم 5- آلفاردوکتاز مؤثر واقع گردد. این آنزیم تستوستون (DHT) تبدیل می کند. دو شکل متفاوت از این آنزیم یعنی نوع I (در مقادیر بالاتر در بدن وجود دارد) و نوع II (مسئول بیشترین DHT تولید شده در فولیکول مو است) وجود دارد. آنزیم نوع I غالباً در غده سباسه (غدد مولد چربی) وجود دارد و سبب سبوره و چربی بیش از حد موی سر می گردد. چای سبز به نظر می رسد که روی آنزیم 5- آلفاردوکتاز نوع I اثر گذاشته و لذا در درمان سبوره نیز مؤثر واقع شود.
طبق مطالعات انجام شده مصرف چای سبز آهسته تر شدن سرعت تکثیر سلولی توسط آنزیم کاپسان 14 میشود. این آنزیم در تفرق سلولی اپیتلیال دخالت دارد. با این مکانیسم می توان چای سبز را در درمان شوره سر مؤثر دانست.
داروسازی بهداشتی دکتر جهانگیر