زرد چوبه

 زردچوبه به عنوان یک ادویه می تواند موثرترین مکمل غذایی باشد. بیشتر مطالعات نشان می دهند که خواص زردچوبه برای بدن و مغز بسیار زیاد است. بیشتر این مزیت ها بدلیل وجود یک ترکیب فعال بنام کورکومین است. دراینجا می آموزیم که علم درباره زردچوبه و کورکومین و نیز مزیت های آن چه می گوید.زردچوبه ماده ای است که باعث رنگ زرد ادویه کاری می شود. هزاران سال است که هندیان از زردچوبه به عنوان ادویه و گیاه دارویی استفاده می کنند. اخیرا علم به ادعاهای قدیمیان درباره اینکه زردچوبه حاوی ترکیباتی با خواص درمانی است، رجوع کرده است.این ترکیبات، کورکومینوئید نامیده می شوند که مهمترین آنها، کورکومین است. کورکومین یک ترکیب فعال در زردچوبه است که اثرات ضدالتهابی قوی دارد و یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است. 

1. زردچوبه حاوی ترکیبات زیست-فعال با خواص درمانی است.

با این حال میزان کورکومین در زردچوبه چندان زیاد نیست و این میزان برحسب وزن حدود 3 درصد است. اکثر مطالعات روی این گیاه از عصاره زردچوبه که حاوی کورکومین است با دوزهایی که معمولا بیشتر از 1 گرم در روز است، استفاده کرده اند. رسیدن به این سطح با استفاده از ادویه زردچوبه در پخت موادغذایی بسیار سخت است.  به همین دلیل است که برخی افراد استفاده از مکمل ها را انتخاب می کنند. با این حال کورکومین بدرستی جذب جریان خون نمی شود. اگر بخواهیم اثرات کامل کورکومین را تجربه کنیم، لازم است دسترسی بدن به آن بهبود یابد (سرعتی که بدن، یک ماده را جذب می کند).
مصرف کورکومین با فلفل سیاه که حاوی پیپرین است زیست دسترسی آن را افزایش می دهد. پیپرین piperine یک ماده طبیعی است که جذب کورکومین را تا 2000 درصد تقویت می کند. در واقع بهترین مکمل های کورکومین حاوی پیپرین هستند که همین ماده، آنها را موثرتر می کند. 
کورکومین یک ماده محلول در چربی است بدین معنا که تجزیه می شود و در چربی یا روغن حل می شود. به همین دلیل است که مصرف مکمل های کورکومین با یک وعده غذای پرچرب بسیار مطلوب است.

2. کورکومین یک ترکیب ضدالتهابی طبیعی است

التهاب بسیار مهم است بطوری که در مقابله با مهاجمان بیگانه کمک می کند و در ترمیم آسیب و جراحات در بدن نقش دارد. اگرچه التهاب حاد و کوتاه مدت مفید است اما در صورتی می تواند باعث نگرانی شود که به یک مشکل مزمن در آید و به بافت های بدن حمله کند. امروزه دانشمندان براین باورند که التهاب مزمن و اندک می تواند در برخی بیماری ها نقش داشته باشد که از جمله می توان به بیماری های زیر اشاره کرد:

• بیماری قلبی
• سرطان
• سندروم متابولیک
• بیماری آلزایمر
• بیماری های تحلیل رونده

به همین دلیل است که هرکاری که می تواند در مقابله با التهاب مزمن کمک کند، در پیشگیری و درمان این بیماری ها مهم است.  درحالیکه موضوع التهاب چندبعدی است و هیچ پاسخ ساده ای ندارد اما نکته کلیدی درباره کورکومین این است که این ترکیب، یک ماده زیست-فعال است که می تواند با التهاب مقابله کند. با این حال لازم است از دوزهای بسیار بالا استفاده شود تا به نتایج درمانی دست یابیم. 

3. زردچوبه می تواند ظرفیت آنتی اکسیدان بدن را افزایش دهد

آسیب اکسیداتیو یکی از مکانیسم هایی است که باعث پیری و بیشتر بیماری ها می شود. آسیب اکسیداتیو دربرگیرنده رادیکال های آزاد است که مولکول های بسیار واکنشی هستند که با الکترون های آزاد واکنش می دهند. رادیکال های آزاد با مواد ارگانیک مثل اسیدهای چرب، پروتئین ها یا DNA واکنش می دهند. آنتی اکسیدان ها به این دلیل مفید هستند که آنها از بدن در برابر رادیکال های آزاد حفاظت می کنند. کورکومین یک آنتی اکسیدان قوی است که می تواند رادیکال های آزاد را بدلیل ساختار شیمیاییشان خنثی کند. 
به علاوه مطالعات حیوانی و سلولی نشان می دهد که کورکومین ممکن است عملکرد رادیکال های آزاد را متوقف کند و عملکرد دیگر آنتی اکسیدان ها را تحریک کند. لازم است برای اثبات این مزیت ها مطالعات بالینی بیشتری انجام شود.

4. کورکومین می تواند فاکتور نوتروفیک مشتق شده از مغز را تقویت کند.

قبل از اینکه دانشمندان به درک بهتری از نورون ها برسند، براین باور بودند که نورون ها بعد از دوران کودکی قادر به تقسیم و تکثیر نیستند. با این حال امروزه آنها می دانند که چنین چیزی صحیح نیست.  نورون ها قادرند اتصالات جدیدی را شکل دهند و در نقاط معینی از مغز می توانند تکثیر شوند و تعداد آنها افزایش یابد. یکی از محرک های اصلی این فرایند، فاکتور نوتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) است. این یک ژن است که در ساختن پروتئینی که مسئول تقویت حیات نورون هاست، دخیل است. پروتئین BDNF در عملکرد حافظه و یادگیری نقش دارد و می توان آن را در مناطقی از مغز که مسئول خوردن، نوشیدن و وزن بدن است، پیدا کرد. بیشتر اختلالات مغزی با کاهش سطح پروتئین BDNF از جمله افسردگی و بیماری آلزایمر ارتباط دارند.  مطالعات حیوانی نشان دادند که کورکومین ممکن است سطح BDNF در مغز را افزایش دهد. 

بنابراین کورکومین می تواند در به تاخیر انداختن یا حتی معکوس کردن روند بیشتر بیماری ها و کاهش عملکرد مغز در ارتباط با سن موثر باشد. از آنجایی که این مطالعات روی حیوانات انجام شده است لذا بسختی می توان این نتایج را برای انسان ها بکار برد. کورکومین می تواند به بهبود حافظه و توجه کمک کند که این اثرات آن را بر سطح BDNF منطقی نشان می دهد. با این حال مطالعات بیشتری برای اثبات این موضوع نیاز است.  

5. کورکومین می تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد

بیماری قلبی اولین دلیل علت مرگ ومیر در جهان است. محققان، کورکومین را برای چندین دهه است که مورد مطالعه قرار داده اند و اطلاعات زیادی درباره آن کسب کرده اند. جای تعجب نیست که بیماری قلبی یک بیماری بسیار پیچیده است و عوامل گوناگونی منجر به آن می شود.  کورکومین ممکن است به معکوس کردن بیشتر مراحل در فرایند بیماری قلبی کمک کند. شاید مزیت اصلی کورکومین در رابطه با بیماری قلبی، بهبود عملکرد اندوتلیوم-جداره عروق و رگ های خون است.
نارسایی اندوتلیوم یکی از محرک های اصلی بیماری قلبی است که این زمانی اتفاق می افتد که اندوتلیوم قادر به تنظیم فشارخون، انعقاد خون و دیگر فاکتورها نباشد. مطالعات متعدد نشان می دهند که کورکومین می تواند منجر به بهبود سلامت قلب شود. به علاوه یک مطالعه نشان داد که کورکومین به اندازه ورزش برای زنان یائسه موثر است. به علاوه کورکومین می تواند به کاهش التهاب و اکسایش که می تواند در بیماری قلبی نقش داشته باشد، کمک کند. در یک مطالعه روی 121 نفر که تحت جراحی بایپس شریان کرونری قرار گرفتند، محققان آنها را به دو گروه دارونما یا گروه آزمایش تقسیم کردند که گروه آزمایش، 4 گرم کورکومین را طی چند روز قبل و بعد از جراحی دریافت کرد. نتایج نشان داد که گروه کورکومین، کاهش خطر حمله قلبی در بیمارستان به میزان 65درصد را تجربه کرد.