دارو درمانی در سندرم ترک الکل (نیمه تخصصی)

اکثر افراد الکلی برای درمانِ بیماری های ناشی از مصرف الکل کمک نیاز دارند. و معمولا این اتفاق نیز روی می دهد و افراد بهبودیِ خود را بدست می آورند. تقریبا همه کسانی که به الکل اعتیاد دارند ، باحمایت و درمانِ مناسب می توانند زندگیِ خود را سامان دهند. درمان هم شاملِ مشاوره درمانی و هم دارو درمانی است و از سه بخش اصلیِ منع مصرف ، سم زدایی و توان بخشی تشکیل می شود. یکی از موانعی که افرادِ الکلی را دلسرد می کند و باعث می شود آنها به درمان تمایل نداشته باشند ، پرهیز از ترکِ کامل الکل است. برای این افراد یک درمانِ میانه رو و تدریجی می تواند موثر باشد.
 سم زدایی اولین فازِ درمان است. ترکِ الکل معمولا با خستگی همراه است به همین منظور برای کاهش علائمِ ترک ، از دارو استفاده میشود. این دوره معمولا 4 تا 5 روز زمان می برد. همچنین معاینۀ افراد برای تشخیصِ بیماری های احتمالی مانند بیماری هایِ کبدی و جلوگیری از پیدایش لخته هایِ خونی امری لازم است. رژیمِ غذاییِ مناسب همراه با مکمل های غذایی و ویتامین ها نیز از جمله اقداماتِ مهمِ درمان است. معمولا در حین درمان عوارضِ خطرناکی مانند جنونِ الکلی و یا افسردگی و دیگر اختلال های خلقی ممکن است رخ دهند که باید درمان شوند.
 به دنبالِ تحقیقاتِ گسترده و فراگیرِ سازمانِ جهانیِ اعتیاد به الکل و الکلیسم ( NIAAA ) مشخص شد که هر یک از سه شیوۀ معمولِ رفتار درمانی ، برای ترک الکل و کاهش مشکلاتِ افراد مبتلا به آن بسیار مفید است. به طوریکه سه سال پس از اتمام مطالعات ، تقریبا یک سومِ افراد توانسته بودند بدونِ هیچ مشکل قابلِ توجهی نوشیدنِ الکل را کنار گذارند. باید توجه داشت که نوشیدنِ الکل می تواند با اختلال های روانی مانند افسردگی و یا اختلال دو قطبی همراه شود که در این صورت بیسار مهم است که نسبت به درمانِ آنها اقدام شود. همچنین در دیگر اختلال های روانی ممکن است فرد به اشتباه برای درمان به الکل پناه بیاورد که در این حالت تشخیص و درمانِ آن اختلال باید در اولویت قرار گیرد.
 داروها: هر چند داروهای مختلفی برای ترک الکل وجود دارند اما نباید انتظارِ معجزه از آنها را داشت. و باید گفت دارویی وجود ندارد که به تنهایی بتواند موثر باشد. اثرِ سه دارویِ خوراکی Disulfiram با نامِ تجایِ Antabuse ، Naltrexone با نامِ تجاریِ Depands و Revia و در آخر Acamprosate با نامِ تجاریِ Compral در درمانِ الکلیسم ثابت شده است. همچنین Neltrexone به صورتِ تزریقی و با اثر طولانی مدت نیز در دسترس است. این داروها در کاهش مصرف ، خودداری از بازگشت و در نتیجه در درمان موثرند.
 Naltrexone بر مغز اثر گذاشته و میل و هوس به نوشیدن را کاهش می دهد از این رو برای افرادی که الکل را به تازگی ترک کردند مناسب است.
Acamprosate برای کاهش علائم ناشی از ترک مانند استرس و بی خوابی موثر است.
 Disulfiram باعث میشود که فرد پس از نوشیدنِ الکل احساسِ بیماری و سرماخوردگی داشته باشد که این می تواند مانعی برای نوشیدن شود. داروهای دیگری برای کاهش علائم پس از ترک مانندِ تعرق ، رعشه وحالت تهوع وجود دارند. از دیگر برنامه های مفید برای درمان می توان به گروه های همایتی مانند AA اشاره کرد. البته هر چند AA یکی از روش های موثر و مفید است اما برای همه کارساز نمی باشد. حتی افرادی که از AA کمکِ فراوان گرفته اند بهترین حالت آن را زمانی می دانند که با مشاوره و دارو درمانی همراه باشد