کابل بدون روکش در سیستم چسبیده (Bonded)

در حال حاضر مرسوم ترین شکل برای استفاده از فولاد پیش تنیدگی ، کابل های پیش تنیدگی هفت رشته ای است. این کابل ها مطابق استاندارد آمریکایی ASTM A416 در دو رده 250 و 270 استفاده می شوند. مقاومت نهایی کابل های رده 250 برابر17250 و رده 270 برابر18600 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد.

   مطابق استاندارد آمریکایی، کابل های رده 250 در شش قطر 6/35، 7/94، 9/53، 11/11، 12/70، 15/24 میلیمتر و کابل های رده 270 در چهار سایز 9/53، 11/11، 12/70 و 15/24 میلیمتر تولید می شوند. بصورت معمول یک دسته کابل می تواند از 1 تا 50 رشته کابل داشته باشد. کابل های پیش تنیدگی با جک های هیدرولیکی کشیده شده و توسط گوه های فولادی در مهارهای انتهایی، گرفته می شوند؛ همچنین کابل ها بصورت قرقره هایی (کویل) در وزن های 2 تا 3 تن بسته بندی می شوند.

  در سیستم چسبیده ( Bonded )، چند کابل داخل یک غلاف فلزی قرار می گیرند و معمولاً همگی به یک مهار انتهایی ختم می شوند. مجموعه این غلاف ها در محل های مناسب روی قالب نصب شده و پس از بتن ریزی و کسب مقاومت فشاری مورد نیاز، کشیده می شوند. برای ایجاد پیوند بین کابل و بتن، مواد پر کننده (گروت) داخل غلاف ها تزریق شده و به این ترتیب چسبندگی بین کابل و غلاف تأمین      می گردد. آج های روی جداره غلاف نیز طوری طراحی شده اند تا در گیری مناسبی با بتن ایجاد کنند. به این ترتیب بین کابل و بتن، پیوند    ( Bond )  قابل قبولی ایجاد می گردد.

روش چسبیده بیشتر در مواردی استفاده می شود که نیاز به نیروی زیادی برای پیش تنیده کردن اعضا وجود داشته باشد. موارد زیر از کاربرد های این سیستم است:

• پل های پیش تنیده
• تیرهای پیش تنیده برای دهانه های بزرگ
• صفحات انتقال بار (Transfer Plate )
• فونداسیون های پیش تنیده