مایکوپلاسما پنومونیه (Mycoplasma Pneumoniae) اپیدمیولوژى این ارگانیسم از علل شایع عفونت مجارى فوقانى و تحتانى تنفس و مهمترین پاتوژن گروه مایکوپلاسما مىباشد.
Mycoplasma Pneumoniae IgM تست 96 EUROIMMUN
اپیدمیولوژى این ارگانیسم از علل شایع عفونت مجارى فوقانى و تحتانى تنفس و مهمترین پاتوژن گروه مایکوپلاسما مىباشد. ابتلاء به عفونت از طریق آئروسلها صورت مىگیرد و دوره کمون آن ۳-۲ هفته است. در جمعیتهاى نزدیک به هم (مثل مدارس و پادگانها) اپیدمى ممکن است اتفاق بیفتد اما اکثر موارد بهصورت اسپورادیک یا در خانوادهها دیده مىشود.تظاهرات بالینى شایعترین سندرم بالینى تراکئوبرونشیت حاد یا تحت حاد بههمراه علائم مجارى فوقانى تنفسى است. پنومونى بهطور شایع اتفاق مىافتد. علائم بهطور کلى شامل سردرد، بىحالی، تب [(103-102 درجه فارنهایت) ۴/۳۹-۹/۳۸ درجه سانتىگراد]، گلودرد، و سرفه خشک و ناگهانى است که بعداً با خلط همراه مىشود. تظاهرات خارج ریوى غیر معمول است اما گاهى تنها علامتى مىباشد که نشان مىدهد عفونت تنفسى ناشى از مایکوپلاسما است. این تظاهرات شامل اوتیت مدیا، میرنژیت بولوز (Bullous Myringitis)، راشهاى ماکولر پاپولر، اریتم مولتىفرم، و گاهى سدرم استیون - جانسون مىباشد. اختلالات قلبى مثل میوکاردیت و پریکاردیت ممکن است ایجاد شود. عوارض عصبى که با مایکوپلاسما همراه بودهاند شامل مننگوآنسفالیت، آتاکسى مخچهای، سندرم گیلنباره، میلیت عرضی، و نورپاتى محیطى است. آرترالژى غیر معمول نیست و آرتریت ممکن است در بیماران مبتلا به هیپوگاما گلوبولینمى دیده شود. در بیماران مبتلا به آنمى سلول داسىشکل عفونت ناشى از مایکوپلاسما پنومونیه مىتواند شدید باشد که احتمالاً بهخاطر فقدان عملکرد طحال است.از آنجائى که اکثر عفونتهاى مایکوپلاسمائى را نمىتوان بهطور اختصاصى تشخیص داد، بایستى یکى از دو سندرم زیر را درمان نمود: URI یا پنومونى کسب شده در اجتماع. URIها نیاز به درمان ضدٌ میکروبى ندارند. در پنومونىهاى کسب شده در اجتماع باید از آنتىبیوتیکهائى استفاده نمود که بر علیه باکترىهاى شایع و آتیپیک باشند. رژیمهاى توصیه شده براى پنومونى کسب شده در اجتماع شامل یک سفالوسپورین نسل سوم (مثل سفتریاکسون، روزانه ۱ گرم وریدی) به همراه اریترومایسین (۵۰۰ میلىگرم وریدى یا خوراکى هر ۶ ساعت) مىباشد.لطفا جهت اطلاع از قیمت وموجودی تماس حاصل فرمایید