مربای زردآلو از خوش طعم ترین مرباهای این گروه است و تنوع آب و هوایی ایران و وجود گونه های خوش طعم باعث شده تا مربای زردآلوی طرفداران بسیاری در ایران و خارج پیدا کند.
تاریخ مربا ، تاریخی طولانی است. در قدیمی ترین کتاب آشپزی یافت شده در روم بنام هنر آشپزی ( قرن اول میلادی ) دستوراتی برای تهیه مربا وجود دارد. بنظر میرسد که در ابتدا مربا ترکیبی از میوه و عسل بوده است .
انسانها دریافته بودند که با امتزاج عسل و میوه های تابستانی میتوان آنها را به شکلی تازه نگهداری نمود. بعدها که روشهای استخراج شکر و شیره های شیرین میوه ها تکامل یافت ، از شکر بجای عسل استفاده شد. با فراوان شدن کشت نیشکر و افت قیمت آن تولید مربا بعنوان روشی ارزان برای حفظ میوه ها گسترش یافت.
از طرف دیگرآنطور که تاریخ نویسان اروپایی مینویسند ، اولین آشنایی اروپاییها با مربا به تعریف امروز از طریق جنگجویان صلیبی بوده است که آن را از خاورمیانه به ارمغان آورده بودند. شرایط آب و هوایی اسپانیا پرورش دهنده میوه های تابستانی و مرکبات مرغوبی است که برای صادرات آن به مستعمرات تنها نیاز به روشی برای نگهداری آن بود . بهمین دلیل روشهای تولید مربا در این کشور گسترش و تکامل یافت . اگر هنوز حوصله تان از این تاریخچه بسر نرسیده ، ادامه آنرا از قول راوی بخوانید.
اما تاریخچه تولید علمی مربا به قرن 17 میلادی برمیگردد که مهاجران امریکا ترکیبات متفاوت تری را برای بهبود بافت و طعم مربا استفاده نمودند. در کتاب روشهای مرباپزی این دوره که از مهاجران اولیه منطقه نیو انگلند باقیمانده از ملاس چغندر و نیشکر ، عسل و شیره افرا برای شیرین کردن نام برده شده است. همچنین از بکار گیری پکتین جهت ایجاد قوام مناسب بوسیله جوشاندن پوست سیب نیز یاد شده است.
کشف عامل بیماری اسکروی (که همان کمبود شدید ویتامین سی است) موجب شد که استفاده از مرباهای غنی ازاین ویتامین توسط نیروی دریایی اغلب کشورها متداول گردد. قابلیت نگهداری طولانی مدت نیز مزیت بزرگی نسبت به استفاده از جوانه گیاهان بود.
جالب است بدانید که نوستراداموس بقدری شیفته مرباها بود که رساله ای کاملی در فواید مصرف مربا تصنیف کرده است. شاید پیش بینی او در مورد مرباها ظهور در ایران بوده باشد!
در ابتدای جنگ جهانی دوم که هراس از کمبود مواد غذایی انگلستان را فراگرفته بود ، انجمن بانوان بریتانیا با پیشنهاد به دولت وقت معادل 1400 پوند شکر در میان بانوان تقسیم نمود تا به کار تولید مربا بپردازند. نتیجه این شد که در مجموع 5000 آشپزخانه منازل عادی مقدار 1631 تن مربا ، از میوه های باغچه منازل و باغها تهیه شد. این موفقیت بقدری در جبران کمبود تغذیه سربازان و مردم موثر افتاد که با راهنمایی وزارت بهداری انگلستان مقدار 5300 تن میوه باغچه های منازل در طی دوره جنگ بمصرف تولید مربا رسید.
جالب بود ؟ بقیه داستان را بزودی از راوی خواهید شنید