محلول ید کد 109099 مرک

محلول ید کد 109099 مرک Iodine solution 109099 Merck مشخصاتمحلول ید کد 109099 مرک: توضیحات شماره کاتالوگ 109099 اطلاعات محصول درجه ریگ. Ph Eur کد HS 3822 90 00 سطح کیفیت MQ100 اطلاعات فیزیکوشیمیایی چگالی 1.02 گرم بر سانتی متر مکعب (20 درجه سانتی گراد) مقدار pH 3.5 (H2O، 20 درجه سانتیگراد) اطلاعات ایمنی بر اساس GHS پیکتوگرام(های) خطر تابلو(های) خطر بیانیه(های) خطر H373: در صورت بلعیده شدن ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض طولانی مدت یا مکرر باعث آسیب به اندام ها شود. EUH210: برگه اطلاعات ایمنی در صورت درخواست در دسترس است. بیانیه(های) احتیاطی P260: مه یا بخار را تنفس نکنید. P314: در صورت احساس ناخوشی، مشاوره/توجه پزشکی دریافت کنید. P501: محتویات / ظرف را در یک کارخانه دفع زباله مورد تایید قرار دهید. هشدار کلمه سیگنال کلاس ذخیره سازی 10 - 13 سایر مایعات و جامدات WGK WGK 2 به وضوح برای آب خطرناک است دفع 28 محلول های آبی: ظرف D. اطلاعات ذخیره سازی و حمل و نقل نگهداری در دمای 15+ تا 25+ درجه سانتی گراد نگهداری شود. مشخصات مایع را تشکیل دهید غلظت ماده 0.04975 - 0.05025 mol/l عدم قطعیت اندازه گیری +/- 0.00015 قابلیت ردیابی NIST SRM مقادیر دسته ای و مشخصات ذکر شده برای مقدار غلظت ماده در زمان بطری معتبر است. غلظت ماده این محلول حجمی توسط آزمایشگاه کنترل کیفیت ما در Merck KGaA، دارمشتات، آلمان بر اساس DIN EN ISO/IEC 17025 تجزیه و تحلیل می شود. غلظت با تیتراسیون حجمی تعیین می شود و به 20 درجه سانتیگراد اشاره دارد. مقدار غلظت ماده این محلول حجمی با محلول تیوسولفات سدیم استاندارد شده تعیین می شود (مقاله شماره 1.09147). محلول تیوسولفات سدیم استاندارد شده و قابل ردیابی به یک ماده مرجع استاندارد اولیه (SRM) از مؤسسه ملی استاندارد و فناوری، گیترزبورگ، ایالات متحده (NIST SRM 136 دی کرومات پتاسیم) با استفاده از استاندارد حجمی یدات پتاسیم (شماره مقاله 1.02404)، دارای گواهی است. مواد مرجع مطابق با ISO 17034، که توسط آزمایشگاه کالیبراسیون معتبر ما در Merck KGaA، دارمشتات، آلمان مطابق با DIN EN ISO/IEC 17025 تجزیه و تحلیل شده است. عدم قطعیت به صورت عدم قطعیت اندازه گیری گسترده با ضریب پوشش k=2 بیان می شود که سطح اطمینان 95 را پوشش می دهد. ٪. نکته: غلظت این محلول حجمی با گذشت زمان و به دلیل خواص شیمیایی آن کاهش می یابد. اگر دقت بالایی انتظار می رود، تیتر به عنوان یک عامل اصلاحی که این اثر و همچنین تغییرات تجهیزات، جابجایی شخصی، دما و سایر شرایط آزمایشگاهی را جبران می کند، باید مستقیماً پس از باز کردن یک بطری جدید تعیین شود و باید در فواصل زمانی منظم تأیید شود.