هیدروکلریک اسید یک محلول شفاف، بیرنگ و با بوی بسیار تند از هیدروژن کلرید (HCl) در آب است. یک اسید معدنی بسیار خورنده و قوی با استفادههای صنعتی زیاد است.
محلول هیدروکلریک اسید
هیدروکلریک اسیدیکمحلولشفاف، بیرنگ و با بوی بسیار تند ازهیدروژن کلرید(HCl) در آب است. یکاسید معدنیبسیارخورندهوقویبا استفادههای صنعتی زیاد است. هیدروکلریک اسید بهطور طبیعی دراسید معدهیافت میشود. پیاچ (pH) این اسید بین ۰ تا ۲ میباشد.هیدروکلریک اسید از قدیم به نامهای اسیدم سالیس، موریاتیک اسید و جوهر نمک معروف بوده و ازویتریول(سولفوریک اسید) ونمک طعامبه دست آمد. هیدروکلریک اسید آزاد ابتدا در قرن شانزدهم توسطآندریاس لیباویوسرسماً معرفی شد. بعدتر، توسط شیمیدانهایی مثلژوهان رودولف گلابر،جوزف پریستلیوهمفری دیویدر تحقیقات علمی شان مورد استفاده قرار گرفت. با آغاز تولید گسترده درانقلاب صنعتی، هیدروکلریک اسید درصنایع شیمیاییبه عنوان یکواکنش گر نابدر تولید مقیاس بزرگوینیل کلریدبرای پلاستیکوی.وی. سی، وMDI/TDIبرایپُلی اُورِتانمورد استفاده قرار گرفت. کاربریهای زیادتری هم در مقیاس کوچک دارد که شاملخانهداری، ساختژلاتینو دیگرافزودنیهای غذایی،رسوبزداییوچرم سازیمیباشد. حدود ۲۰ میلیونتناز هیدروکلریک اسید سالانه در جهان تولید میشود.همچنین گفته میشودجابر بن حیاناین اسید را کشف کردهاست. از این اسید برای جرمگیری از سطوح مختلف استفاده میشود. هیدروکلریک اسید در معده نیز وجود دارد و به هضم غذا کمک میکند. تنفس بخار هیدروکلریک اسید خطرناک است و به دستگاه تنفسی آسیب میرساند و اگر قطرهای از آن بر روی پوست بدن بچکد تولید تاول و حتی جراحتهای عمیق میکند و در چنین مواردی باید بلافاصله با محلول قلیایی رقیق مانند محلول سودا یا جوش شیرین اثر اسید را خنثی کرد.گفته شده که جابر بن حیان هیدروکلریک اسید و اسیدهای دیگری مانند نیتریک اسید، سیتریک اسید (جوهر لیمو) و استیک اسید (جوهر سرکه) را میشناخته و ویژگیهای آنها را کشف کردهاست.