این محصول قابل استفاده مهندسان و مدیران در محیط کاری است و می تواند ایمنی و حفاظت فرد را تضمین نمایدمحافظت در برابر آسیب های احتمالی ناشی از محیط کار
مقاوم در برابر آفتاب و تابش مسقیم و گرما ،مقاوم دربرابر سایش ، بارنگ بندی و طرح دوخت مشتری ، با سایز بندی استاندارد.
لباس کار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح میباشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب محل کار در سر کار حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار کارکنان قرار میگیرند.
معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت میکند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید میشود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعیتر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است. البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله میتوان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه،لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچههای PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت میدهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کورهها و فرآیندهای حرارتی استفاده میشود.
خصوصیات کلی لباس کار:
1. لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.
2. کارکنانی که با ماشین کار میکنند و یا در جوار ماشینآلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً ممنوع است.
3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شدهاند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است.
4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نمایند.
5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیبدار و یا لبهدار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.
6. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار میکنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار میکنند باشد.
7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد.
8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار میکنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.
تذکر 1: کارکنانی که لباسشان بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شویندههای مناسب بشویند. هیچ یک از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
تذکر 2: در صورت پارگی، خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض به سرپرست مربوط ارائه شود.
تذکر 3: البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.
آرم و علائم لباس کار:
1. شکل آرم به صورت مثلث متساویالاضلاع با سمبل وزارت نفت در بالا و نام شرکت در زیر آن لحاظ میگردد.
2. رنگ زمینه آرم جهت مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.
3. اندازه آرم یک مثلث متساویالاضلاع برابر 7 سانتی متر در نظر گرفته میشود.
4. جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت با رنگهای قید شده روی پارچه تهیه شود.
5. محل نصب آرم روی جیب سمت چپ بالای تنه لباس کار میباشد.
جنس لباس کار:
1. جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 70% پنبه و 30% پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد (مانند لباس کار جوشکاری)، جنس لباس کار بایستی 90% پنبه باشد.
2. به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا (2 تار و یک پود) و نخ چهل دولا از نوع رینگ (Ring) استفاده گردد.
3. به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگهای راکتیو (Reactive) در رنگرزی پارچه استفاده شود.
4. با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، بکار بردن دوخت محکم و نیز چرخکاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید گردد.
5. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس کار شکیل و خوش دوخت بوده و در اندازههای استاندارد تهیه شود.
پیش بندهای حفاظتی:
پیش بند از جمله تجهیزات حفاظت از بدن میباشند. جنس پیش بند با توجه به شرایط استفاده از آن جنس نایلونی (پیشگیری از ریزش آب)، چرمی (جهت پیشگیری از ریزش پلیسه جوشکاری)، سربی (جهت حفاظت در برابر پرتوهای رادیو اکتیو)، پلی وینیل کلراید (جهت حفاظت از مواد شیمیایی) و... انتخاب میشود.
در استفاده از پیش بند رعایت مقررات ایمنی زیر ضروری است:
1. استفاده کارگران از هر گونه پیش بند در مقابل قطعات دوار و متحرک ماشین آلات و همچنین در مجاورت آنها ممنوع میباشد.
2. چنانچه در مقابل و یا در مجاورت قطعات دوار و متحرک ماشینها استفاده از پیش بند ضروری باشد، باید پیش بندهای مذکور دو تکه باشد بطوری که پایین تنه از قسمت بالاتنه مجزا بوده و بطوری بسته شود که چنانچه بطور اتفاقی قسمتی از آن را ماشین در حال کار بگیرد، فوراً و به سهولت باز شده و خطری متوجه کارگر نگردد.
3. پیش بند مخصوص کارگرانی که در مقابل شعله و یا آتشهای بدون حفاظ کار میکنند بایستی تمام سینه را بپوشاند و از جنسی تهیه شود که در برابر آتش کاملاً مقاومت داشته باشند.
4. پیش بند کارگرانی که با مایعات خورنده مثل اسیدها و مواد قلیایی سوزاننده کار میکنند بایستی از لاستیک طبیعی یا مصنوعی و یا از مواد دیگری تهیه شود که در مقابل این مایعات مقاوم بوده و تمام سینه را بپوشاند.
لباسهای با قابلیت دید بالا (High Visibility Clothing):
این گونه لباسها به منظور پیشگیری از حوادث ناشی از ضربه و برخورد و به صورت ژاکت، بلوز شلوار با توجه به نوع محل کاربرد، به رنگهای براق و از جنسهای مختلف ساخته شده و امکان رویت فرد را در شرایط مختلف آب و هوایی و ساعات مختلف شبانه روز فراهم میکنند.
در انتخاب این لباسها علاوه بر ارزیابی ریسکهای ضربه و برخورد، لازم است مواردی نظیر شرایط کاری گرم یا سرد، وضعیت هوا (آفتاب، مه، باران، برف و ... ) و روشنایی نیز مورد توجه قرار گیرد.
رانندگان لیفتراک و جرثقیل، کارگران حاشیه جاده و خطوط لوله و نیز کارکنانی که مسئول واکنش
در شرایط اضطراری هستند، از جمله کسانی هستند که به این لباسها نیاز دارند.
لباسکار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی مطرح میباشد و کلیه کارکنان باید با لباسکار مناسب محل کار در سر کار حاضر شوند. لباسکار کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار کارکنان قرار میگیرند.( برای داشتن اطلاعات بیشتـر به سایت مراجعه فرمائید ).
معمولاً لباسکار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی محفاظت میکند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دو تکه) یا کاپشن و شلوار و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی ( پلی استـر پنبه) و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی ( فلامنت ویسکـوز )و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید میشود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن آسانتر است. البسه اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله می توان لباس عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه، لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس پارچه هایPVCرا نامبرد.
لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوشش آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت میدهد، ساخته شده و به منظور کار در مجاورت کوره ها و فرآیندهای حرارتی استفاده میشود.
1- نکات استفاده از لباس کار
1-1- جهت جوشکاران به دلیل شرایط خاص کار علاوه بر لباس کار، استفاده از پیشبند چرمی الزامی است.
1-2- جهت حفاظت از سیستم تناسلی در برابر تشعشعات پیش بند سربی که پائین تر از کمر قرار گیرد الزامی است.
1-3- استفاده از پیش بند جهت پرسنلی که در ارتباط با ادوات انتقال نیرو و گردان هستند ممنوع میباشد.
1-4- پرسنلی که نوع کار آنها به نحوی است که باید در ارتفاع کار کنند لازم است از کمربند ایمنی نوعHarnessاستفاده نمایند.
1-5- کلیه اتصالات کمربندهای ایمنی باید مرتباً بازدید و در صورت نیاز تعویض گردند.
1-6- لباس کار باید متناسب با نوع و اندازه پرسنل انتخاب شود.
1-7- پرسنلی که با تجهیزات و ماشین آلات کار میکنند باید لباس کاری در برداشته باشند که هیچ قسمت آن باز و یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر، ساعت، کلید و نظیر آن روی لباس کار اکیداً ممنوع است.
1-8- در صورتی که ماهیت کار ایجاب میکند که کارکنان آستین لباس خود را مستمراً بالاتر بزنند بایستی از لباس آستین کوتاه استفاده شود.
1-9- کارکنانی که در محیط های آلوده به مواد سمی و قابل انفجار و اشتعال کار میکنند نباید لباسهای جیب دار و یا لبه دار در برداشته باشند. چون ممکن است گرد و غبار مواد مزبور در لبه لباس باقی بمانند.
1-10- تحویل لباس کار هر شش ماه یک دست الزامی است.
1-11- جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم حفظ ظاهر لباس کار از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و از عدم به تولید الکریسیته ساکن از مخلوط حدود 70 درصد پنبه و 30 درصد پلی استر و با وزن 320 تا 420 گرم به هر متر مربع در نظر گرفته شود.
1-12- به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کجراه یا تراکم بالا استفاده شود.
وزن پارچه های لباسکار :
ترگال ( ساده بافت ) :حدود 250گـرم
فلامنت ویسکوز ( کجراه ) :320 الی360گرم
پلی استر پنبه ( کجراه ): 420 الی 450گـرم
پلی استر ویسکوز ( کجراه ) :حدود 360 گرم
در رنگبندی های متنوع بدون رنگ روی و آب روی و رنگ پریدگی
جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 70% پنبه و 30% پلی استر و با وزن
gr/m2320 تاgr/m2420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد (مانند لباس کار جوشکاری)، جنس لباس کار بایستی 90% پنبه باشد( کتــان ) .
2.به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا (2 تار و یک پود) و نخ چهل دولا از نوع رینگ (Ring) و بافت کارخانجات نساجی معتبر داخلی استفاده می گردد.
3.به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگهای راکتیو (Reactive) در رنگرزی پارچه استفاده می شود. ( طبق دستورالعمل های کارخانجات نساجی )
4.با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، و بکار بردن دوخت محکم و نیز چرخکاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید می گردد.
5.با استفاده از الگوی مناسب ، لباسکار شکیل و خوش دوخت و در اندازههای استاندارد تهیه می شود.( طبق درخواست مشتری سایزگیری برای شلوارهای شخصی دوز ، طبق سایز کمر و کاپشن یا بلوز کار توسط پرسنل شرکت صورت می گیرد ).