عدس ها در مقایسه با دیگر حبوبات خشک، سریعتر و راحتتر پخته میشوند.آنها سریع طعمهای عالی را از دیگر غذاها و چاشنیها به خود جذب میکنند و ارزش غذایی بالایی دارند و در تمام طول سال در دسترس هستند.
عدس ریز بسته سلفونی 900 گرمی اذوقهعدسها را بر اساس بزرگی و کوچکی آنها تقسیم بندی میکنند.. در حالی که بیشترین نوع عدس در آمریکا سبز یا قهوه ای هستند عدسها معمولاً به رنگهای نارنجی، قرمز، زرد و یا سیاه میباشند. عدسهای گرد، بیضی یا قلبی شکل اندازه کوچک دارند، در بعضی مواقع کوچکتر از نوک مداد پاک کن میباشند که بصورت عمده یا جدا از هم فروخته میشوند. عدسهای سبز یا قهوه ای بعد از پخت شکل ظاهری آن از بین نمیرود در حالی که انواع دیگر نرم یا له میشوند. همچنین طعم آنها با یگدیگر کمیفرق میکند.عدسها در مقایسه با دیگر حبوبات خشک، سریعتر و راحتتر پخته میشوند.آنها سریع طعمهای عالی را از دیگر غذاها و چاشنیها به خود جذب میکنند و ارزش غذایی بالایی دارند و در تمام طول سال در دسترس هستند. عدسها همانند دیگر حبوبات از گروه گیاهان بُنشنی هستند.در غلافی که شامل یک یا چند دانه عدس میباشند رشد میکنند. بیضی یا قلب شکل هستند و معمولاً کوچکتر از سر مداد پاک کن میباشند. ممکن است به صورت عمده یا بستهبندی به رنگ قهوهای و سبز که بعد از پخت شکل ظاهری خود را حفظ میکنند، فروخته شوند.عدسها، عضوی کوچک ولی مغذی از خانواده گیاهان بُنشنی هستند که منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترولاند که نه تنها کمک به کاهش کلسترول میکنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری میکنند. عدسها همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم، 2 ویتامین B و همچنین پروتئین بدون، چربی میباشند.اگر جدول فیبرهای موجود در غذاها را بررسی کنید، میبینید که گیاهان بُنشنی از دیگر حبوبات در صدر جدول قرار دارند. عدسها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یک ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد میکنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) میگردد و آن را به خارج از بدن میبرد.در بررسی الگوهای غذایی به دست آمده و خطر مرگ در بیمارهای قلبی، محققان روی بیش از 16000 انسان میانسال در آمریکا، فنلاند، نیوزلند، ایتالیا، یوگسلاوی، یونان و ژاپن به مدت 25 سال تحقیق کردند. الگوهای غذایی شاخص شامل موارد زیر بود: مصرف بالای محصولات لبنیاتی در اروپای شمالی، مصرف بالای گوشت در آمریکا، مصرف بالای سبزیجات، گیاهان بُنشنی، ماهی و شراب در اروپای جنوبی و مصرف بالای غلات، سویا و ماهی در ژاپن.