سندرم شوگرنSjögren’s syndrome (SS) یک بیماری مزمن، خودایمنی و سیستمیک التهابی است که به طور اصلی غدد اگزوکرین (غدد برون ریز) را تحت تاثیر قرار می دهد.
سی سی_ای/آر او روماتولوژی
SS-A/RO
سندرم شوگرنSjgrens syndrome (SS)یک بیماری مزمن، خودایمنی و سیستمیک التهابی است که به طور اصلی غدد اگزوکرین (غدد برون ریز) را تحت تاثیر قرار می دهد.سندرم شوگرنبه عنوان یک بیماری اتوایمیون ناهمگن در نظر گرفته شده است که دارای هر دو ویژگی های اختصاصی بافت و سیستمیک می باشد و شامل طیف گسترده ای از اختلالات بالینی است.از شایع ترین علائم اختلال بالینی می توان به موارد زیر اشاره کرد: خشکی دهان (xerostomia) خشکی چشم (xerophthalmia) خستگی آرتریت اسکولیت پوستی بیماریهای خونی اختلالات ریوی نقایص کلیوی نوروپاتی های اعصاب مرکزی و محیطی اختلالات گوارشی//در اثر بروز این بیماری در بدن به طور خودکار آنتی بادی هایی به نامهای Anti-Ro/SSA, Anti-La/SSB- Anti-nuclear antibodies (ANA) Rheumatoid factors (RF) تولید می شود. که SSA و SSB شایع ترین انواع آن هستند.مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا به SS (سندروم شوگرن) کهANAمثبت هستند، اغلب زن هستند و میانگین سن آنها در زمان تشخیص کمتر از مردان است.سطحRFدر 74-36% بیماران مبتلا بهSSبالا می باشد. حضورRFدرSSبا سن کمتر، غلبه زن بر مرد و بیوبسی مثبت غدد بزاقی همراه است.آنتی بادی Anti-Ro / SSA می تواند تنها یا همزمان با آنتی بادی هایanti-La / SSBشناسایی شود، در حالی که مثبت بودنAnti-La / SSBبه تنهایی نادر است. به طور کلی، آنتی بادی هایanti-Ro / SSAوanti-La / SSBبا سن کمتر در هنگام تشخیص، دروه طولانی تر بیماری، تخریب شدیدتر غدد اگزوکرین، بزرگتر شدن غده پاروتید و حمله شدیدتر لنفوسیتها به غدد بزاقی، مرتبط است.
لطفا جهت اطلاع از قیمت و موجودی تماس حاصل فرمایید