دیفنیل کاربازید 15884 اکروس

دیفنیل کاربازید 15884 اکروس Diphenylcarbazide, 15884 Acros مشخصاتدیفنیل کاربازید: دیفنیل کاربازید(یا به سادگیدیفنیل کاربازید، اغلب به اختصارDPC) یکترکیب شیمیاییاز گروهکاربازیدها است.این فرمول ساختاری شبیهدیفنیل کاربازون داردو به راحتی با اکسیداسیون به آن تبدیل می شود. دیفنیل کاربازید یک جامد سفید است که به سختی در آب حل می شود ،اما به راحتی در حلالهای آلی ماننداستون،اتانولداغواستیک اسید حل می شود.اینترکیبات پیچیدهرنگی رابا یونهای فلزی خاصی تشکیل می دهد.دیفنیل کاربازید وقتی در معرض نور و هوا قرار می گیرد به دیفنیل کاربازون اکسید می شود و در این فرآیند صورتی می شود. کالبازید به عنوان یک استفادهاز شاخص های اکسیداسیون و کاهش و برایفتومتریکتعیین یون های سنگین فلزی خاص، مانند کسانی که ازکروم،جیوه،کادمیوم،اوسمیوم،روبیدیوم،تکنتیومو بیشتر. واکنش یک دیفنیل کاربازید با ترکیبات کروم (VI) ، مانند کرومات ها یا دی کرومات ها ،دیفنیل کاربازون را ایجادمی کند، که با ترکیبات کروم یک مجموعه بنفش قرمز ایجاد می کند.ترکیبات کروم (III) را نیز می توان با استفاده از این روش تعیین کرد ، ابتدا آنها را با استفاده از یک عامل اکسید کننده (به عنوان مثالمحلول پرسولفات آمونیوم)به کروم (VI) اکسید کنید.دیفنیل کاربازید همچنین به طور گسترده ای در آزمایشگاه شیمیایی برای تشخیص ترکیبات جیوه (II) به شیوه مشابه استفاده می شود. معمولاً از معرف به عنوان محلول 1 تا 0/25 درصد در برخی از حلالهای آلی یا به صورت کاغذ نوار تست برای تشخیص فلزات سنگین در آب آشامیدنی در خانه استفاده می شود.واکنشگر بسیار حساس است و آستانه حساسیت آن 0.000.000.05 گرم در میلی لیتر برای یونهای کروم (VI) و 0.000.002 گرم در میلی لیتر برای یونهای جیوه (II) است که به ترتیب 50ppbو 2000ppbاست. در ابتدای قرن بیستم ، روش زیر با استفاده از شاخص دیفنیل کاربازید برای اثبات وجود جیوه در محلول توسعه یافت: یک قطره از محلول مورد آزمایش روی یک کاغذ صافی که در یک تازگی آماده شده آغشته شده بود ، ریخته می شود. ٪ محلول الکلی دیفنیل کاربازید.نمک های جیوه حتی در محلول بسیار رقیق یک لکه بنفش ایجاد می کنند.کرومات ها و مولیبدات ها واکنش مشابهی را ایجاد می کنند. اشکال عمده آزمون خرابی محلول دیفنیل کاربازید در حلالهای مختلف است.بنابراین ، باید تازه آماده شود.برای جلوگیری از این مشکل ، یک راه حل در نشریه Urone در سال 1955 یافت شده است. بر این اساس ،اتیل استاتغیر آبیو استون حلالهای بهتری بودند ، محلولهای دیفنیلکاربازیدکه برای ماهها پایدار هستند.محلول های دیفنیلکاربازیدمتیل اتیل کتون،متیل سلوسولو (2-متوکسی اتانول)وایزوپروپیل الکلبه مدت 1-2 هفته قابل استفاده است.محلولهای آبی و حلالهایی که تمایل به پایه دارند مانند متانول و اتانول ، و آنهایی که حاوی مقادیر کمی آب و ناخالصی های اساسی هستند ، حلالهای خوبی برای محلولهای موجود در معرف رنگ سنجی نیستند.