دهان شویه بس عامل اصلی از بین برندۀ بوی بدِ دهان است. بوی دهان ناشی از ترکیبات سولفوری فرار است که منشأ مختلفی دارد مثل باقیمانده غذا، پلاک دندانی و باکتریهایی که در ارتباط با بیماریهای دهان هستند.
دهان شویه بس عامل اصلی از بین برندۀ بوی بدِ دهان است. بوی دهان ناشی از ترکیبات سولفوری فرار است که منشأ مختلفی دارد مثل باقیمانده غذا، پلاک دندانی و باکتریهایی که در ارتباط با بیماریهای دهان هستند. دهانشویه بس با از بین بردن باکتریها و جرم دندان به رفع التهابات دهانی کمک کرده و بوی بد دهان را از بین میبرد و حس تازگی در دهان ایجاد میکند.
دهانشویههای تزئینی بهطور موقت جلوی بوی بدِ دهان را میگیرند ولی باعث از بین رفتن باکتریها و یا ترکیبات سولفور نمیشوند. ولی دهانشویههاییمانند دهانشویه بس که ترکیبات درمانی مثل آنتیباکتریها دارند در کنترل طولانی مدت بوی بدِ دهان مؤثرند. مواد ضدباکتریایی در فرمول دهانشویه بس شامل کلرهگزیدین، کلرین دیوکسید، ستیل پریدنیوم کلراید و روغنهای لازم (اکالیپتول، منتول، تیمول و متیل سالیسیلات) است. مواد دیگری برای کنترل ترکیبات تولیدکنندۀ بو در دهانشویهها هستند که شامل نمکهای روی، کتون، terpene و ionone هستند. ترکیبات آنتیباکتریال موجود در دهانشویه بس مانند ستیل پرییدینیوم، کلر هگزیدین و روغنهای لازم در کاهش پلاک دندانی و التهاب لثه مؤثر هستند و در عینحال ستیل پریدینیوم و کلرهگزیدین میتوانند باعث تغییر رنگ دندان، زبان و ترمیمها شوند. بههمین دلیل توصیه میشود دهانشویههای حاوی ستیل پریدینیوم و کلرهگزیدین به مدت محدود ۱۰ ۷ روز استفاده شوند.