جو گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع آن بسته به انواع مختلف آن تا یک متر می‌رسد. این ماده غذایی دارای خواص دارویی فراوانی است
بلغور جو 800 گرمی اروم تارلا
برخی از آنها اشاره کردهایم.جو دو سر (Oat) یا بلغور جو دو سر ، با نام علمی (Avena sativa) ،غله ای رژیمی است که سلطان فیبر غلات محسوب می شود و کاملاً با جو معمولی (Barley) متفاوت است. نام فارسی جو دو سر ، یولاف است.جو دو سر منبع خوبی از انرژی ، مواد مغذی و فیبر و به ویژه پروتئین برای انسان ، مخصوصاً کودکان و ورزشکاران و افرادی است که می خواهند لاغر شوند. مصرف روزانه یک کاسه بلغور جو دو سر ، انرژی و استقامت مورد نیاز بدن در طول روز را تامین می کند.برگهای آن متناوب و باریک و دراز و به رنگ سبز تیره است. جو از نظر کاشت به دو دسته تقسیم میشود، جو بهاره و جو پائیزه.جو بهاره در بهار کشت میشود و احتیاج به سرمای زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه میدهد در حالی که جو پائیزه در پائیز کشت میشود و محتاج سرمای زمستان است.خاستگاه واقعی جو هنوز ناشناخته است. اما بسیاری از محققین، خاستگاه این گیاه را کوههای زاگرس در غرب ایران، آناتولی جنوبی و فلسطین میدانند.بر پایه نظریه والیوف، مبداء جوی ریشک دار و غلاف دار، کشور اتیوپی و شمال آفریقا و مبداء نوع بدون ریشک، ریشک کوتاه و کلاهک دار، آسیای جنوب شرقی، به ویژه چین، ژاپن و تبت است.جو برای تعداد زیادی از مردمان نواحی سردسیر و خشک (به ویژه خاور میانه و شمال آفریقا) منبع غذایی مهمی به شمار میرود. البته امروزه بیشتر برای خوراک دام و تهیهٔ فراوردههای تخمیری از این گیاه استفاده میکنند.در خصوص واکنش به دما، سه نوع جو موجود است: نوع بهاره که به سرما حساس بوده و بنابراین در بهار کاشته میشود.نوع پاییزه که در فصل پاییز کاشته میشود و تا فرا رسیدن فصل بهار، سنبله تولید نمیکند.نوع حد واسط که نسبت به سرما مقاومت کمتری داشته و در نقاط نسبتاً گرمسیر در هر دو فصل بهار و پاییز کشت میشود. جوی بهاره و پاییزه را نمیتوان همچون گندم بهاره و پاییزه که تفاوت دانه آنها کاملاً مشخص است، تشخیص داد.جوی پاییزه در بسیاری از نواحی نیمه خشک که بارندگی آنها غالباً در فصول گرم سال (بهار و تابستان) انجام میشود، تقریباً ۱۰ تا ۱۴ روز زودتر از گندم پاییزه کاشته میشود. جوی بهاره را هم تا آنجا که امکان دارد باید زودتر کاشت.البته جو نسبت به سرمای بهاره (دمای زیر صفر) نسبت به گندم حساس تر است. کشت زودتر جوی بهاره سبب میشود که محصول جو قبل از فرا رسیدن ایام گرم و خشک، برسد.تأخیر در کشت جو سبب لاغری دانه، عملکرد پایین و... میشود.