بسته بندی : پاکت 500 عددمناسب کشت در فضای گلخانه میباشد.محصول شرکت ایزد ترکیه بذر خیار چیتا از ارقام میان گل میباشدطول میوه ۱۶تا ۱۸سانتی متر می باشد
بذر خیار هیبرید چیتا
:مشخصات بذر خیار چیتا
. مناسب کشت این بذر مناسب کشت در گلخانه میباشد
.خیار چیتا در پاکت 500 عددی بسته بندی میشود
.این بذر محصول شرکت ایزد ترکیه است
.بذر چیتا از نوع هیبرید و از ارقام میانگل محسوب میشود
.این بذر دارای بوته ای قوی و با ارتفاع خوب است
.خیار چیتا دارای میان گره های متوسط با عملکرد بالا میباشد
.خیار چیتا به شکل سلیندری و شیاردار است
.میوه این بذر 16 تا 18 سانتیمتر میباشد که بازار پسندی بالایی دارد
.یکی از ویژگی های مهم خیار چیتا فعال بودن جوانه انتهایی ان است
.این بذر حالت خود تنظیمی دارد
خود تنظیمی یعنی تعداد گل ها در هر بند بر اساس سرعت نور دریافتی روزانه تنظیم میشود و در نتیجه تعداد گل های موجود در هر بند به میوه تبدیل خواهد شد
.ازویژگی مهم این بذر یکنواختی و هم رسی بالای ان است
.خیار چیتا مقاوم به بیماری سفیدک حقیقی یا پودری و همچنین نماتد است
برای مشاهده فیلم گلخانه خیار چیتا روی لینک های مرتبط بزنید.
معرفی خیار
پژوهشگران معتقدند منشأ پیدایش گیاه خیار، کشورهنداست که امروزه این کشور یکی از بزرگترین ذخایر ژنتیکی گیاه خیار را در اختیار دارد.
بیش از سه هزار سال است که در منطقه غربآسیاکشت خیار رایج بوده و به احتمال فراوان این سبزی توسط رومیها به مردم کشورهای اروپایی معرفی شدهاست.
طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده در سطح جهان مشخص شده که منشأ خیار در کشور هند در کوهپایههای هیمالیا است و بیش از سه هزار سال در این منطقه کشت و پرورش مییابد.
از هند به کشورهای یونان و روم باستان منتقل شدهاست و رومیهای باستان علاقه زیادی به این سبزی داشتهاند. سابقه کشت در فرانسه به قرن نهم میلادی و درانگلستانبه قرن چهاردهم میلادی بازمیگردد، که توسط رومیان به این مناطق منتقل شدهاست.
اسپانیاییها هم را به مناطق حوزه قارهآفریقاانتقال دادهاند. در کشورآمریکانیز سابقه کشت به اواسط قرن شانزدهم میلادی بازمیگردد.با توجه به دست نوشتههای پلینی، امپراتور روم تیبریوس در طول فصل تابستان و زمستان از خیار به عنوان یک میوه روی میز غذای خود استفاده میکردهاست. به علت علاقه زیاد امپراتور روم به این سبزی، پرورش آن در تمامی فصول سال متداول و گلخانه مخصوصی بدین منظور تأسیس شدهاست. رومیان باستان از برگهای خیار برای درمان محل گزش عقرب، افزایش بینایی و برای دور کردن موش استفاده میکردهاند.
در قرن شانزدهم میلادی کشاورزان آمریکایی با استفاده و تبادل اطلاعات با کشاورزان اسپانیایی، اقدام به تولید و تکثیر انواع گیاهان کشت شده در اروپا از جمله خیار کردند.
در قرن ۱۷ میلادی علیه مصرف میوهها و سبزیجات نپخته در کشور آمریکا جنبشهایی به راه افتاد و مردم معتقد بودند نباید از سبزیجات و میوههای نپخته مصرف کرد به همین علت از خیار برای تغذیه گاوها استفاده میشد که از همین زمان اصطلاح خیار گاوی در آمریکا متداول شد.