در بعضی از آن ها، انتقال گرما به شکل خودکار و طبیعی انجام می شود؛
شرکت های سازنده ی این دستگاه آزمایشگاهی، برای انجام فعالیت های گوناگون، این وسیله را در شکل های مختلفی طراحی کرده اند. در بعضی از آن ها، انتقال گرما به شکل خودکار و طبیعی انجام می شود؛ در صورتی که در بعضی از مدل های دیگر این وسیله، انتقال گرما با کمک پنکه و یا از ویژگی سبک بودن هوای گرم و سنگین بودن هوای سرد، برای جابجایی هوای داخل آون استفاده می شود. معمولا، عملکرد آون ها در طیف گرمایی بین دمای اتاق تا 350 درجه سانتیگراد قرار می گیرد. با آن که انواعی از فورها هستند که تا دمای 600 درجه سانتی گراد را نیز فراهم می سازند.
در متون آزمایشگاهی اسم آون ها به صورت آون هوای داغ و یا گرم خانه نیز نوشته می شد. از آون برای استریل یا خشک کردن وسایل شیشه ای و یا فلزی که در میحط های آزمایشگاهی کاربرد دارند استفاده می شود.عمل استریل و خشک کردن وسایل فلزی تمیز شده توسط حرارت و در دمای 180 درجه سانتی گراد به مدت 2 ساعت انجام می شود. با بالا بردن تدریجی دمای داخل آون، رطوبت موجود در وسایل شیشه ای تبخیر و در نتیجه سبب حذف هر نوع فعالیت زیستی خواهد شد.
محفظه درونی: این محفظه، مکان قرار گرفتن وسایل مورد استفاده برای استریل شدن بوده که جنس آن معمولا از استیل ضد زنگ با مقاومت بالا در برابر گرما است. این محفظه مکان قرار گرفتن حسگر دما و ترموکوپل نیز به شمار می رود.
المنت های گرم کننده: این اجزا برای فراهم سازی گرمای لازم برای فور پیش بینی شده اند و معمولا در نزدیـکی جداره بیرون فور و در تماس با آن واقع شده اند تا دمای درون فور را به مقدار لازم بالا ببرند. در درون هر فور، بسته به نوع، مدل دستگاه و توان الکتریکی آن، یک یا دو عدد المنت قرار داده می شود. این المنت ها معمولا از نوع فنری بوده و داخل پوششی قرار می گیرند که جنس آن از سرامیک نسوز است تا از انتقال جریان الکتریکی به محفظه فور و اتصال نمودن آن ممانعت شود. عایق های حرارتی: استفاده از این عایق ها برای ممانعت از هدر رفتن انرژی حرارتی و سرد شدن سریع محفظه درونی و همچنین خودداری از گرم شدن بیش از حد محفظه بیرونی و مدارهای الکتریکی و نیز محیط بیرون تعبیه شده است که معمولا جنس ساخت آن از پشم شیشه می باشد.