آرگون مایع

مشخصات فیزیکی و شیمیایی گاز آرگون عنصری بی اثر ، بی رنگ و بی بو اولین بار توسط هنری کاوندیش 1785 شناخته شد که با اعمال ولتاژ بالا، به رنگ متمایل به آبی روشن در می آید. .بیش از یک قرن بعددر سال 1894. ویلیام رمزی ، شیمی دان اسکاتلندی با لرد ریلی (جان ویلیام اشتروت) دریافتند که نیتروژن تهیه شده با حذف اکسیژن هوا حدوداً 0.5 درصد چگالتر از نیتروژن حاصل از منابع شیمیایی مانند آمونیاک است. گاز سنگین باقیمانده پس از حذف اکسیژن و نیتروژن از هوا اولین گازهای نجیب بود که در زمین کشف شد و به دلیل بی اثر بودن شیمیایی آن را از کلمه یونانی "lazy" ، "تنبل" نامگذاری کردند. عنصر آرگون در جدول تناوبی با نشان Ar و عدد اتمی ۱۸ قرار گرفته است . آرگون که سومین گاز بیاثر در گروه ۸ است تقریبا ۱% اتمسفر زمین را تشکیل میدهد آرگون ۲,۵ مرتبه حل شدنیتر از نیتروژن در آب است و تقریبا قابلیت حل شدن آن شبیه اکسیژن است. این عنصر شیمیایی ساکن ، در هر دو حالت گاز و مایع خود بیاثر است. تاکنون هیچگونه ترکیب واقعی که شامل آرگون باشد، شناخته نشده است . از آنجاییکه آرگون مایع با بخار شدن مقدار قابل توجهی گرما استفاده می کند یک مبرد بسیار خوب محسوب می شود. از ویژگی های شیمیایی آن می توان به چگالی آن که ۱۳۹۴ کیلوگرم در متر مکعب است اشاره کرد. در واقع یعنی یک لیتر ارگون مایع برابر با ۱.۴ کیلوگرم است. آرگون مایع چطور تولید میشود ؟ متداول ترین منبع تامین گاز آرگون مایع استخراج آن از دستگاه جداسازی هوا میباشد. حدودا %۰/۹۳ از حجم هوا آرگون است. از ستون تفکیک هوای اصلی از طریق یک ستون ثانویه یک جریان خام آرگون دارای حدود %۵ اکسیژن خارج میشود. آرگون خام بعدا خالص تر شده تا خلوصهای تجاری متنوع آرگون را تولید کند. گاز آرگون را همچنین میتوان از جریان خروجی بعضی از کارخانههای تولید آمونیاک نیز بازیافت نمود. استفاده از این گاز در جوش قوس الکتریکی سبب تولید گازهای کربن مونواکسید و گاز کربن دی اکسید می شود. همچنین ممکن است اکسیدهای نیتروژن و اوزون تولید شود. خطرات و ایمنی * نه آرگون گازی و نه مایع قابل اشتعال نیست و به خودی خود خطر آتش سوزی یا انفجار را ایجاد نمی کند. با این حال، آنها معمولاً تحت فشار ذخیره می شوند و مخازن ذخیره سازی، اعم از سیلندرهای گاز یا مخازن مایع، نباید در مناطقی قرار گیرند که خطر آتش سوزی زیاد وجود دارد یا معمولاً ممکن است در معرض گرمای بیش از حد قرار گیرند. ظروف آرگون گازی فشرده در صورت گرم شدن بیش از حد در اثر قرار گرفتن در معرض آتش ممکن است به شدت پاره شوند. * کمپرسورهای روغن کاری شده که به طور مداوم در سرویس آرگون برای مدت طولانی کار می کنند، نباید بدون تمیز کردن کامل به سرویس هوا تبدیل شوند، در غیر این صورت این خطر وجود دارد که رسوبات پیروفوریک اکسید نشده ای که ممکن است در دستگاه ایجاد شده باشد در تماس با هوای فشرده به شدت منفجر شوند. * این عنصر شیمیایی با تنفس توسط بدن انسان جذب می شود. خطر تنفس در محیط هایی که عمل تصفیه انجام نمی شود، مقدار گاز آرگون افزایش پیدا می کند و به سرعت در هوا به حالت فوق اشباع رسیده و خطر اختناق و خفگی را به دنبال دارد. بر اثر تنفس گاز آرگون، سرگیجه، خستگی، سردرد و خفگی رخ می دهد. مرگ در صورتی رخ می دهد که فرد در حالت بیهوشی قرار بگیرد و نتواند از خود در برابر این گاز محافظت کند. زمانی که میزان اکسیژن محیط پایین باشد، طی چند ثانیه مرگ اتفاق می افتد. * در محیط های صنعتی باید در نظر داشته باشید تا به هیچ عنوان آرگون مایع با کربن یا فولاد کم آلیاژ تماسی نداشته باشد. * هیچ وقت آب را با آرگون مایع مخلوط نکنید. زیرا این کار باعث می شود مقدار زیادی از آن تبخیر گردد و آب نیز یخ بزند. اگر دست یا پوست شما به آرگون مایع برخورد کند آن ناحیه دچار سرمازدگی می شود و همواره با قرمز شدن یا تغییر رنگ پوست به خاکستری یا سفید همراه است. در این صورت باید محل برخورد را با آب ولرم خیس کرد و به هیچ وقت از آب داغ استفاده نکنید. * تمامی افرادی که با آرگون مایع کار می کنند باید به عینک و محافظ، دستکش و غیره مجهز باشند. * به هیچ عنوان نباید با پوست و چشم تماسی پیدا کند چون سبب یخ زدگی آن می شود. * برای استفاده سیلندر آرگون مایع حتما از تجهیزات تقلیل فشار استفاده شود و بعد از هر استفاده شیر حتما بسته شود و همچنین بعد از خالی شدن کپسول و مخازن نگهداری آرگون باید در مکانی خنک و همچنین دارای تهویه مناسب و بدور از هرگونه مواد قلیایی و اسید قرار گیرد. * مخازن حاوی آرگون مایع باید در مکانی با تهویه مناسب ذخیره گردد. از ذخیره مخازن آرگون مایع در فضای بسته و یا در مکانی که از تغییرات آب و هوایی حافظت نشده، خودداری کنید. * مخازن حاوی مایعات برودتی با دستگاه های فشار جهت کنترل فشار داخلی تجهیز شده اند. * مایعات برودتی باید به صورت عمودی ذخیره، جابجا و حمل و نقل شود. * از شوک حرارتی و مکانیکی جلوگیری شود. * به هیچ وجه هیچ قسمت محافظت نشده از بدن نباید در تماس با لوله ها و یا تجهیزات حاوی مایعات برودتی قرار گیرد.